Weightiest and noblest of them all are the words of Buddha .

ေလာကမွာ တာဝန္ေတြ ရွိပါတယ္ ။ တာဝန္ေက်တဲ့သူဟာ က်က္သေရ ရွိပါတယ္ ။ တာဝန္မေက်တဲ့သူဟာ က်က္သေရမရွိပါဘူး … ဒါ ဘုရားေဟာ ပါ ။

အေဖက အေဖတာဝန္ေက်ရင္ အေဖက်က္သေရ ရွိတယ္ ။ အေမက အေမတာဝန္ေက်ရင္ အေမက်က္သေရ ရွိတယ္ ။ သားက သားတာဝန္ေက်ရင္ သားက်က္သေရ ရွိတယ္ ။ သမီးကလည္း သမီးတာဝန္ေက်ရင္ သမီးက်က္သေရ ရွိမယ္ ။ ဆရာက ဆရာတာဝန္ေက်ရင္ ဆရာက်က္သေရ ရွိတယ္ ။တပည့္က တပည့္တာဝန္ေက်ရင္ တပည့္က်က္သေရ ရွိတယ္ ။ ဆုိလုိခ်င္တာကေတာ့ဗ်ာ … တာဝန္ေက်တဲ့သူဟာ က်က္သေရရွိတယ္္ ၊ တာဝန္မေက်တဲ့သူဟာ က်က္သေရမရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ ။ ကဲ ဒီေတာ့ မိဘတာဝန္မေက်တာကုိ ၾကည့္ၿပီး ကုိယ္ကလည္း တာဝန္မေက်သူ သားသမီးတစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႕ ဘဝကုိ တည္ေဆာက္သြားမလား …..?

ၿပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာျပထားတဲ့ မိဘထက္ အသိအလိမၼာ ဥာဏ္ပညာ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ အတိဇာတသားသမီး ၊ မိဘနဲ႕ အသိအလိမၼာ တန္းတူရွိတဲ့ အႏုဇာတသားသမီး ၊ မိဘေအာက္ အသိအလိမၼာ နိမ့္က်တဲ့ အဝဇာတသားသမီး ၊ အဲလုိ သားသမီးသံုးမ်ိဳးထဲက ကုိယ္ကဘယ္လုိသားသမီး အျဖစ္နဲ႕ ဘဝကုိတည္ေဆာက္ၾကမလဲ….. ?

တာဝန္ဆုိတဲ့စကားက … ဘဝကုိ အဓိပၸာယ္ရွိရွိ တည္ေဆာက္လုိသူေတြရဲ႕ ႏွလုံးသားထဲမွာ အျမဲတမ္း သေႏၶတည္သင့္ေနတဲ့ စကားပါ ။ ဝတၱရားက ေၾကာင့္ၾကမဲ့ေနလုိ႕ ရေပမယ့္ ၊ တာဝန္ကုိက်ေတာ့ ေၾကာင့္ၾကမဲ့ေနလုိ႕ မရဘူးဆုိတာ သိၾကမွာပါ ။ တခ်ိဳ႕ကရွိတတ္ၾကတယ္ … မိဘတာဝန္မေက်ဘူးတဲ့ ၊ တာဝန္မေက်တာကုိ သူ႕အပုိင္းနဲ႕သူ ထားလုိက္ … တာဝန္ဆုိတဲ့ စကားကုိဘဲ ႏွလုံးသြင္း မ်က္စိမွိတ္ သင့္ပါတယ္ ။ တာဝန္ေက်လုိက္တာနဲ႕ ဘဝဆုိတာ ပုိအဓိပၸာယ္ရွိသြားမွာပါ ။ ဒါက မိဘနဲ႕ သဟဇာတမျဖစ္တဲ့ သားသမီးေတြအေနနဲ႕ တုိက္ဆုိင္ေနမွာပါ ။ သဟဇာတျဖစ္တဲ့ သားသမီးေတြကေတာ့ စားေသာက္ဖြယ္ ပစၥည္းဝတၳဳေတြနဲ႕ ေထာက္ပံ့ေနသလုိ ေဝယ်ာဝစၥျပဳစုမႈေတြနဲ႕လည္း ေက်းဇူးဆပ္ေနၾကမွာပါ ။ ဒီ့ထက္ပုိၿပီး ျမင့္ျမတ္တာကေတာ့ လူအမ်ားမလုပ္ႏုိင္တဲ့ သဒၵါတရား မရွိေသးတဲ့ မိဘေတြ သဒၵါတရားရွိလာေအာင္ ။ သီလမေဆာက္တည္ျဖစ္တဲ့ မိဘေတြ သီလေဆာက္တည္ျဖစ္ေအာင္ ။ ဒါနမျပဳျဖစ္တဲ့ မိဘေတြ ဒါနျပဳျဖစ္လာေအာင္ ။ တရားအာမထုတ္ျဖစ္ေသးတဲ့ မိဘေတြ တရားအားထုတ္ျဖစ္လာေအာင္ ပရိယာယ္နဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ ၊ တုိက္ရုိက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖန္တီးစီစဥ္ေပးတာေပါ့ဗ်ာ ။ ဒီလုိ ေက်းဇူးဆပ္ေနတဲ့သူေတြက ဘဝမွာ အခက္အခဲတစ္စုံတစ္ရာ ၾကံဳခဲ့ေတာင္ ေအာင္ျမင္သြားတတ္ပါတယ္္ ။ ဒါကုိ အရင္ေခတ္က ပညာရွိအမတ္ႀကီး ဦးခ်ိမ့္ မိဘေက်းဇူးဆပ္ပုံကုိ မဖတ္ရေသးတဲ့ သူေတြအတြက္ သာဓကျပခ်င္ပါတယ္ ။ ဦးခိ်မ့္က သူ႕အေမရဲ႕ ထဘီီကိုု ကုိယ္တုိင္ေလွ်ာ္ေပးပါတယ္ ။ အခုိင္းအေစေတြ ရွိေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ မေလွ်ာ္ခုိင္းပါဘူး ။ သူဘယ္လုိေလွ်ာ္လဲဆုိေတာ့ သူ႕အေမရဲ႕ ထဘီကုိ အင္တံုထဲမွာ တစ္ညဥ့္စိမ္ထားလုိက္တယ္ …. မနက္ေရာက္မွ အင္တံုထဲက ထဘီကုိ ႏွိပ္ညွစ္ၿပီး အင္တံုထဲမွာရွိေနတဲ့ ထဘီေခ်းေရေတြကုိ သြန္မပစ္ဘဲ သိမ္းထားလုိက္တယ္ ထဘီကိုေတာ့ ဆက္ေလွ်ာ္တာေပါ့ ။
နည္းနည္းၾကာမွ ထဘီစိမ္ထားတဲ့ အင္တံုထဲက အေပၚယံေရၾကည္ေတြကုိ သြန္ပစ္လုိက္တယ္ ၊ ဒီေတာ့ အင္တံုထဲမွာ ထဘီေခ်းအႏွစ္ေတြ က်န္ေနခဲ့တယ္ ။ ေနာက္မွ အဲ့ေခ်းေတြကုိ ေနလွမ္း ၊ ေျခာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေက်ာက္ျပင္မွာ မႈန္႕ေအာင္က်ိတ္ ၊ အမႈန္႕ ေတြလည္းရလာေရာ သူတုိ႕ေခတ္ကရွိတဲ့ နံ႕သာဆီတုိ႕ ပန္းေပါင္းဆီတုိ႕ သနပ္ခါးတို႕နဲ႕ေရာက်ိတ္ၿပီး ဦးခိ်မ့္က သူ နန္းေတာ္ကုိ အခစားဝင္တုိင္း သူ႕နားမွာ ပန္တယ္ ေခတ္စကားနဲ႕ဆုိရင္ေတာ့ နားပန္တာေပါ့ဗ်ာ ။ ဒီလုိေၾကာင့္ဘဲ ဦးခ်ိမ့္က ဘဝမွာ အစစအရာရာ အဆင္ေျပခဲ့တယ္ ၊ ဘုရင္ကလည္း ဆုေတြခ်ီးျမွင့္ခဲ့တယ္ ။ အဂၤလန္ ၊ ျပင္သစ္ ၊ စပိန္ ၊ အီတလီစတဲ့ ႏုိင္ငံေတြကုိ သံတမန္အေနနဲ႕ သြားေရာက္ခဲ့ရၿပီး သူ႕ကုိ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ဘြဲ႕တံဆိပ္ေတြ ဆပ္ကပ္ျခင္းခံခဲ႕ရပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဦးခ်ိမ့္အေၾကာင္းကုိ ဖတ္ၿပီးေခါင္းထဲကကုိ မထြက္ေတာ့တာနဲ႕ ေဝမွ်လုိက္တာပါ ။ ဒီေနရာမွာ ေမးစရာရွိလာႏုိင္ပါတယ္ … ဘာလဲဆုိေတာ့ သားသမီးေတြ အရြယ္မေရာက္ခင္မွာ ထားခဲ့ၿပီး ေနာက္ေယာက်ၤားယူသြားတဲ့ အေမမ်ိဳး ၊ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ကေလးေတြကုိ ထားခဲ့ၿပီး ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳ ၊ သားသမီးေတြကုိလံုးဝျပန္လွည့္မၾကည့္ေတာ့တဲ့ အေဖမ်ိဳး ၊ မိဘတာဝန္ လုံးဝမေက်ပြန္တဲ့ မိဘမ်ိဳး ၊ ဒီလုိ မိဘမ်ိဳးေတြရဲ႕ ထဘီပုဆုိးေတြကုိေကာ ေလွ်ာ္ေပးၿပီး ေခ်းမႈန္႕ေတြကုိ နားမွာပန္ ၊ မ်က္ႏွာမွာ လိမ္းသင့္သလားဗ်ာ … ?

ဒီေတာ့ ဘုရားေဟာထားတဲ့အတုိင္း ေလာကမွာ တာဝန္ေတြရွိတယ္ ။ တာဝန္ေက်တဲ့သူဟာ က်က္သေရ ရွိမယ္ ။ တာဝန္မေက်တဲ့သူဟာ က်က္သေရမရွိပါဘူး ။ ေလာကမွာ အရာရာတုိ႕ထက္ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္မွထြက္တဲ့ တရားစကားကသာ အေလးနက္ဆံုး ၊ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္ပါတယ္ ( Weightiest and noblest of them all are the words of Buddha . )